TITEL : “Evaluatieonderzoek van het UAS-project van Zorgpalet Baarn-Soest, Zorg aan huis.”

AUTEUR(S) : A. Jans, T. Overmars-Marx, J. van Hoof en H.S.M. Kort, Vilans Utrecht en Hogeschool Utrecht, Kenniscentrum Innovatie van Zorgverlening. 2009.

In dit onderzoek staan de ervaringen met het door TNO ontworpen woningautomatiseringssysteem voor ouderen, UAS, centraal. Er is een praktijkpilot bij cliënten van Stichting Zorgpalet Baarn-Soest geanalyseerd.

Bij twintig thuiswonende cliënten is een UAS-systeem geplaatst en de deelnemers zijn, samen met hun mantelzorger, geïnterviewd. Ook medewerkers zijn geïnterviewd en hebben een checklist ingevuld. Daarnaast zijn de data, afkomstig uit het UAS-systeem, geanalyseerd.

Een UAS-systeem volgt beweging van de thuiswonende cliënt en detecteert vallen en dwalen. Daarnaast biedt het systeem de mogelijkheid tot video-observatie en het gebruik van camera’s in een noodsituatie. Bij een alarmmelding kan een zorgmedewerker contact maken en een beeld- en geluidsverbinding tot stand brengen. Ondanks hun lichamelijke en mentale klachten, willen de deelnemende cliënten graag zelfstandig in hun eigen huis en buurt blijven wonen. Een afnemend gevoel van veiligheid, kan een bedreiging vormen voor deze autonomie. Dit gaat zowel om kwetsbaarheid voor ongewenst bezoek, als om risico op vallen, ongelukken, brand en dergelijke. De resultaten laten zien dat de cliënten en de mantelzorgers het systeem positief vinden. Het vergroot het gevoel van veiligheid en zekerheid bij deze cliënten met een intensieve zorgvraag en hun mantelzorgers en vormt een welkome aanvulling en soms vervanging van visites van zorgprofessionals. Het doel van dit systeem is dat ook ouderen met een intensieve zorgvraag veilig zelfstandig thuis kunnen blijven wonen of dat verpleeghuisopname kan worden uitgesteld. Door de inzet van het UAS-systeem is bij drie pg-cliënten verpleeghuisopname uitgesteld, bij één van hen is er zelfs sprake van afstel. Bij andere cliënten een middel dat hen ondersteunt in het zelfstandig thuis wonen. Het levert ook een kwaliteitsverbetering op omdat professionals beter kunnen inschatten wat er aan de hand is en wat cliënten nodig hebben. Concluderend kan naar aanleiding van deze resultaten worden gesteld dat het UAS-systeem een bruikbaar en positief hulpmiddel kan zijn om thuiswonende ouderen met fysieke en/of mentale klachten thuis te ondersteunen in hun veiligheid en zelfstandigheid. Het is een welkome aanvulling op de actieve personenalarmering door de beelden die de zorgmedewerker bij een alarm kan bekijken. Daardoor kan de medewerker zien wat er aan de hand is, contact maken en inschatten wat de cliënt nodig heeft. In vergelijking met andere systemen van personenalarmering, zijn hier weinig valse alarmmeldingen. In de toekomst kan het systeem mogelijk worden uitgebreid met functies die het leefklimaat beïnvloeden, zoals temperatuurregulatie, ventilatie en licht.